Prolog.

           Melanie Thoms - cicha i nieco nieśmiała dziewczyna. Rozwód jej rodziców spowodował , że jej matka kupiła domek w Londynie. Dziewczyna musi się tam przeprowadzić razem z nią , chociaż nie chce tego. Praktycznie to ona nie ma nic do gadanie , jest niepełnoletnia. Decyzje za nią podejmuje matka.
           
           Melanie ostatni raz sprawdziła wszystkie swoje bagaże. Weszła do pokoju który niegdyś należał do niej. W którym przeżywała piękne czasy swojego dzieciństwa. Przejechała opuszkami palców po meblach. Ostatni raz spojrzała przez okno.
Dziewczyna zeszła na dół ,ubrała swoje ulubione buty i założyła przez ramie niewielką torbę podróżną.
- Będę tęsknił kochanie - pożegnał ją ojciec. Wtuliła się w sylwetkę mężczyzny a ten delikatnie pogłaskał ją po policzku. Po raz ostatni patrząc na całokształt domu dziewczyna wsiadła do auta gdzie czekała już na nią matka. Odjechały z dźwiękiem trzeszczących opon. Mel odwróciła się i machała do ojca tak długo do póki ten nie zniknął jej z toru widzenia. Dziewczyna opadła na tylne siedzenie auta. Podkuliła nogi pod brodę i oparła głowę o swoje kolana. Matka wiedziała , że Melanie jest trudno rozstać się z ojcem z którym tak wspaniale spędzała czasy swojego bujnego dzieciństwa. Jednak nie mogła zostać w Polsce , chciała uciec chodź na chwile od problemów. Dziewczyna to zrozumiała , więc żeby nie przystwarzać  matce kolejnych problemów, bez sprzeciwu zgodziła się do wyjazd do Londynu. Do miasta w którym Melanie nie była nigdy dotąd. Dziewczyna była przerażona nowym zakwaterowaniem się. Nie wiedziała jak poradzi sobie w tym wszystkim ,lecz miała w sobie dużo silnej woli.

         Dziewczyna otarła dłonią przespane oczy. Obudziły ją promienie świecącego słońca. Rozglądnęła się dookoła. Nadal była w samochodzie. Jej matka rozpakowywała auto. Dziewczyna chcąc nie chcąc wysiadła z pojazdu i bez słowa zaczęła pomagać kobiecie w rozpakowywaniu bagaży.
Po uporaniu się z ładunkiem Mel postanowiła rozglądnąć się trochę po nowym mieszkaniu. Dom był urządzony bardzo stylowo. Był wielki , a na pewno większy niż ten w którym dziewczyna wcześniej mieszkała. Matka pokazała Melanie jej nowy pokój. Pełna zachwytu dziewczyna bacznie przyglądała się wskazanemu pomieszczeniu. Nie ukrywała , że bardzo jej się podobało. Ściany pokrywała jasnofioletowa barwa. Z jednego rogu ściany wyłaniał się ciemno fioletowy kwiat. Meble były zrobione z białego drewna. Obok okna postawione było niewielkie łóżko. Na środku pokoju został postawiony malutki szklany stolik. Nie dało się opisać podniecenia Mel , które wywołał jej nowy pokój.
- Będzie nam tutaj dobrze - powiedziała matka bacznie przypatrując się dziewczynie.
- Pewnie tak - odpowiedziała jasnowłosa i przytuliła się do kobiety.

_

Hejka. No więc tak wygląda prolog. Możliwe iż nie jest zbyt ciekawy , ale stwierdzam , że chyba da się go przeczytać i nie marszczyć się przy tym. Ostateczny komentarz pozostawiam wam ;>